Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Θρησκευτικές συμβουλές στο δρόμο προς την αρετή




Στον πόνο, στην ανημποριά, στ' αρρώστου το κλινάρι, τρέξε γλυκιά μου Παναγιά, σου το ζητάω χάρη· ανάσα φέρε και δροσιά και της πληγής βοτάνι, κάμε το θάμα σου γοργά, Κυρά μου, για να γιάνει (Ανθή Λιβάνη).
Ενδείξεις διαφθοράς: οι άξιοι παραγκωνίζονται, οι ανάξιοι προωθούνται, οι ικανοί ποδοπατούνται, οι περιορισμένων δυνατοτήτων αναρριχώνται (Λυδία). 
Ἄρχοντας μέν τινες ἔφησαν ἀρετήν ἐκ μικρᾶς μεγάλην πόλιν ποιῆσαι· ἐγώ δε μᾶλλον ἄν φαίην τό ἐκ φαύλης σπουδαίαν παρασκευάσαι: λένε πως άξιος άρχοντας είναι όποιος κάνει μεγάλη μια μικρή χώρα. Εγώ όμως λέω πως ακόμα σημαντικότερο είναι αν κατορθώσει να κάνει σπουδαία μια φαύλη πολιτεία (Μέγας Φώτιος).
Τα θαύματα συντελούν στην επιστροφή των ανθρώπων στον Θεό, τον ζώντα, τον αληθινό (Κυριακοδρόμιο, τόμος 4ος, εκδόσεις Σωτήρ).
Σοφές συμβουλές οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ:
-Η θύρα της μετανοίας είναι για όλους ανοικτή και είναι άγνωστο ποιος θα πρωτομπεί σ' αυτή, εσύ που κατακρίνεις τον άλλον ή αυτός που κατακρίνε­ται από σένα.
-Κατάκρινε πάντοτε τον εαυτόν σου και θα παύσεις να κατακρίνεις τους άλλους.
-Μπορείς να κατακρίνεις μια πράξη κακή, ποτέ όμως εκείνον που την έπραξε.
-Όταν εγκαταλειφθεί ο άνθρωπος από τον Θεό, τότε ο διάβολος είναι έτοιμος να τον αφανίσει, όπως αφανίζει η μυλόπετρα το σπόρο του σταριού.
-Η θλίψις είναι το σκουλήκι της καρδιάς, που κατατρώγει την μητέρα που το γέννησε.
-Η περιττή μέριμνα για τα βιοτικά πράγματα είναι γνώρισμα άνθρωπου άπιστου και μικρόψυχου. Και εί­ναι συμφορά εάν εμείς φροντίζοντας οι ίδιοι για τον εαυτό μας δεν στηριζόμαστε στον Θεό, που προνοεί για μας!
-Είναι καλύτερο για μας να περιφρονούμε όσα δεν είναι δικά μας, δηλαδή τα πρόσκαιρα και τα παροδικά, και να ζητούμε τα δικά μας, δηλαδή τα άφθαρτα και τα αιώνια.

-Ας αγαπήσουμε την ταπεινοφροσύνη, για να δού­με την δόξα του Θεού, διότι όπου στάζει η ταπεινο­φροσύνη εκεί αναβλύζει η δόξα του Θεού.

-Χωρίς το φως όλα είναι σκοτεινά και χωρίς την ταπεινοφροσύνη τίποτε δεν υπάρχει μέσα στον άν­θρωπο, παρά μόνο ένα σκοτάδι.
-Όπως το κερί αν δεν θερμανθεί και μαλακώσει, δεν μπορεί να δεχθεί επάνω του την σφραγίδα, έτσι και η ψυχή, χωρίς να δοκιμασθεί με τους κόπους και τις ασθένειες δεν μπορεί να λάβει επάνω της την σφραγίδα της αρετής.
-Στους πλησίον μας πρέπει να φερόμεθα με λε­πτότητα, χωρίς ούτε με το βλέμμα μας να τους προσ­βάλλουμε.
-Το πνεύμα του συγχυσμένου και θλιμμένου ανθρώ­που φρόντισε να το ενθαρρύνεις με λόγια αγάπης.
-Για την αδικία που σου προξενούν οι άλλοι, όποια κι' αν είναι αυτή, δεν πρέπει να εκδικείσαι, αλλά αν­τίθετα να συγχωρείς από τα βάθη της καρδιάς σου εκείνον που σε αδίκησε.
-Δεν πρέπει να τρέφεις στην καρδιά σου μίσος και αντιπάθεια κατά του πλησίον, που σε εχθρεύεται. Αλ­λά να τον αγαπάς και να του κάνεις όσο μπορείς καλό, ακολουθώντας την εντολή του Χριστού: «Ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑ­μᾶς» (Ματθ. ε', 44).
Μωρός ἐν γέλωτι ἀνυψοῖ φωνήν αὐτοῦ, ἀνήρ δέ πανοῦργος μόλις ἡσυχῇ μειδιάσει: ο μωρός και ο αμόρφωτος (ακαλλιέργητος) όταν γελά, υψώνει με θόρυβο τη φωνή του, όμως ο έξυπνος και ο συνετός ήσυχα και μόλις θα μειδιάσει (θα χαμογελάσει) (Σοφία Σειράχ, κα, 20). 
Να μην είναι κανείς μόνος με τη μεγάλη του ευτυχία ή τη βαριά του λύπη. Να μην είναι κανείς μόνος για να απολαμβάνει την ομορφιά των πραγμάτων, για να κόβει τα λουλούδια της γης και τους καρπούς της (A. Degallier, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου).
Ὡς καιρόν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τό ἀγαθόν πρός πάντας, μάλιστα δέ πρός τούς οἰκείους τῆς πίστεως: για όσο καιρό βρισκόμαστε ακόμα στη ζωή αυτή, καθώς μόνο σ' αυτήν έχουμε καιρό για αγαθοεργία, ας εργαζόμαστε το καλό σε όλους, και μάλιστα σ' εκείνους που η πίστη τους κατέστησε σε μας οικείους και αδελφούς (Γαλ. στ. 10). 
Καλλιέργησε τον κήπο σου και άφησε τους άλλους να καλλιεργούν τον δικό τους. Οι προτιμήσεις είναι διαφορετικές. Ο ένας θα φυτέψει λουλούδια· ο άλλος θα σπείρει σιτάρι· κι ο τρίτος θα αφήσει να φυτρώσει το χορτάρι. Μην κρίνεις. Δεν ανήκει σε σένα να το κάνεις. Αλλά κάνε τον κήπο σου τόσο ωραίο, που, ότανπερνάμε από δίπλα του, να μας έρχεται ο πόθος ν' αποκτήσουμε κι εμείς έναν. Αυτό δεν είναι το σπουδαιότερο; Να είναι όμορφος ο κήπος σου;(A. Degallier, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails