Αρχαιοελληνικές ρήσεις

Τα αρχαία ελληνικά είναι μια γλώσσα μέσω της οποίας η Ελλάδα συνεχίζει να εμπνέει την Ευρώπη και τον κόσμο (Φρανκ Ένγκελ, ευρωβουλευτής Λουξεμβούργου).
Οὐδέν ἐν ἀνθρωποις πατρός καί μητρός ἐστιν ἄμεινον: από τους ανθρώπους κανείς δεν είναι καλύτερος από τον πατέρα και τη μητέρα (Αρχαίο ρητό).

Τόν ἄρχοντα δεῖ τριῶν μεμνῆσθαι: Πρῶτον ἐπ' ἀνθρώπων ἄρχει, δεύτερον κατά νόμους ἄρχει, τρίτον δέ οὐκ ἀεί ἄρχει: ο άρχοντας τρία πράγματα πρέπει να θυμάται: πρώτον, ότι ασκεί εξουσία σε ανθρώπους, δεύτερον, ότι ασκεί εξουσία σύμφωνα με τους νόμους, τρίτον ότι δεν θα ασκεί την εξουσία για πάντα (Αγάθων, 5ος π.Χ. αιώνας). 

Τίς ἔστιν ἀρίστη πόλις; Ἡ μάλιστα νόμων ἥκιστα δέ ρητόρων ἀκούουσα: η καλύτερη πολιτεία είναι αυτή της οποίας οι πολίτες πειθαρχούν προπαντός στους νόμους της πολιτείας και καθόλου δεν ακούς τους λαοπλάνους ρήτορες (Χίλων ο Λακεδαιμόνιος).

Εἴ τις ὑπερβάλλοι τό μέτρον, τά ἐπιτερπέστατα ἀτερπέστατα ἄν γένοιτο: όταν κάποιος ξεπερνά το μέτρο στις απολαύσεις, θα του φανούν και τα πιο ευχάριστα ότι είναι πολύ δυσάρεστα (Δημόκριτος).
Ὅστις νέος ὤν μουσῶν ἀμελεῖ, τόν τε παρελθόντα ἀπόλωλε χρόνον καί τόν μέλλοντα τέθνηκε: όποιος είναι νέος και αμελεί τις μούσες (μουσική και καλλιέργεια παιδείας) έχει ήδη καταστρέψει το παρελθόν του, αλλά και έχει αφανίσει τα μελλοντικά του χρόνια.  (Σοφοκλής).

Πίνων μή πολλά λάλει· ἁμαρτήσεις γάρ: όταν πίνεις μη λες πολλά λόγια, γιατί υπάρχει κίνδυνος να πέσεις σε πολλά σφάλματα (Χίλων Λακεδαιμόνιος).

Πάντων κάκιστον ἡ εὐπετείη παιδεῦσαι τήν νεότητα· αὕτη γάρ ἐστιν ἥ τίκτει τάς ἡδονάς ταύτας, ἐξ ὧν ἡ κακότης γίγνεται: από όλα τα κακά το χειρότερο είναι η προχειρότητα και η επιπολαιότητα με την οποία  μορφώνεται ἡ νεότητα. Γιατί αυτή είναι εκείνη που γεννάει τις ηδονές αυτές από όπου βλαστάνει η κακότητα (Δημόκριτος).

Δεῖ τὀν δημόσιον λειτουργόν ἐξερχόμενον μή πλουσιώτερον ἀλλ' ἐνδοξότερον γεγονέναι: πρέπει εκείνοι που κατέχουν οποιοδήποτε λειτούργημα-με πρώτους τους πολιτικούς- όταν τελειώνουν το λειτούργημά τους να μην έχουν γίνει πλουσιότεροι, αλλά ενδοξότεροι (Ισοκράτης, Προς Δημόνικον, 5ος αιώνας πχ).

Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι καταχράσθηκε το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας. Διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία. την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία (Ισοκράτης). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!