Κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη να μοιραστεί ένα μυστικό, ένα γέλιο, μια λύπη, ένα παιγνίδι ή ένα αγαπημένο γλυκό. Σε όλες τις καλές και κακές στιγμές συντροφιά είναι ένας καλός φίλος. Άλλωστε όλοι οι άνθρωποι έχουν μια καρδιά που αναζητά φιλία και αγάπη. Όσο κι αν κλείνεσαι στο καβούκι σου, έρχονται ώρες που θέλεις να ανοίξεις το σεντούκι της καρδιάς, έστω κι αν ο φίλος είναι ένας διαδικτυακός άγνωστος.
Κι αναρωτιέμαι πόσο δίκιο έχει ένας μικρός, όταν μου έγραφε σε έκθεση πως "αναζητάμε τους συνανθρώπους μας, για να μην ξεμείνουμε μόνοι μας". Τώρα αν σήμερα οι νέοι προτιμούν την εικονική ψεύτικη φιλία (ή τα λάικ στο φέισμπουκ), ενώ εμείς οι μεγαλύτεροι μια ανθρώπινη επικοινωνία, αυτό σημαίνει διαφορετική έκφραση! Σίγουρα όμως εκ του σύνεγγυς οικοδομείται η οποιαδήποτε σχέση, μια και τότε δεν μπορείς να κρύψεις εύκολα τα συναισθήματά σου (ούτε και με ένα απλό emoticon/smiley!)
Δεν ξέρω αν στη σημερινή εποχή τίθεται θέμα φιλίας είτε απλώς χτυπάει το καμπανάκι της σύζευξης ή του συγχρωτισμού με τους γύρω μας. Αναμφίβολα όμως κάπου μέσα μας υπάρχει η ανάγκη να προσεγγίσουμε τόσες ψυχές που μας περιβάλλουν, ώστε να ζεσταθεί κι η δική μας ψυχή. Και τότε η ζυγαριά μετρά τα υπέρ και τα κατά, αν και η αγάπη δεν έχει κυβερνήτη τη λογική, αλλά το συναίσθημα.
Το να μοιράζεσαι είναι ανθρώπινη ανάγκη, όμως τα μυστικά κάποια στιγμή έρχονται στο φως: "Δεν πρέπει χωρίς ανάγκη να ανοίγεις στον άλλον την καρδιά σου. Μέσα σε χιλιάδες, ίσως βρεις μόνο έναν που θα μπορέσει να κρατήσει το μυστικό σου. Όταν εμείς οι ίδιοι δεν το κρατάμε μέσα μας, πως μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα το κρατήσουν οι άλλοι;"(Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ)
Στη σημερινή εποχή η αληθινή φιλία σπανίζει και δεν περισσεύει, εφόσον αποκτάμε φίλους, για να μη νιώθουμε μοναξιά και η ζωή μας να έχει κάποιο νόημα. Παραγνωρίζουμε βέβαια πως τις πιο πολλές φορές δεν είμαστε αληθινοί, γιατί αναζητούμε ανταλλάγματα. Κι αυτό σημαίνει ότι όσο πιο πολύ πλουτίζεις σε υλικά αγαθά, τόσο πιο φτωχός γίνεσαι σε αξίες. Μαθαίνεις να φοράς μια μάσκα ή να υποδύεσαι έναν ρόλο και να συντηρείς τη ζωή σου μέσα στο ψέμα, αντί να είσαι ο εαυτός σου. Αλλάζεις άλλωστε το διαμάντι της καρδιάς σου με το προσωπείο του ψεύδους, μόνο και μόνο για το χρήμα;
Η πραγματική φιλία στη σύγχρονη πραγματικότητα χτίζεται μέσα από τις δυσκολίες και λιγότερο μέσα από τις χαρές. Τις περισσότερες φορές θεμελιώνεται με την εμπιστοσύνη και αντέχει στο χρόνο, εφόσον οι φίλοι δίνουν και παίρνουν χαρά, με σεβασμό κινούμενοι μέσα από τα κοινά τους ενδιαφέροντα.

Η φιλία είναι ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά, επειδή δεν συντηρείται με το ψέμα, αλλά κερδίζεται με την αγάπη και μέσα από τη γνωριμία ή την παρέα εξελίσσεται σε κάτι βαθύ και ουσιαστικό. Και βέβαια είναι δώρο να κάνεις φίλους, γιατί με τα χρόνια χτίζεις τοίχους με αναμνήσεις. Το πιο σημαντικό είναι ότι η φιλία σε εφοδιάζει όχι μόνο με αγάπη, αλλά κι από έναν άγρυπνο φρουρό, ο οποίος πάντα μεριμνά για το φίλο του.
Όπως έγραφε κάποτε κι ο Οβίδιος: "Μέσα στα δύσκολα το φίλο σου θα δεις, όπως στη φλόγα μέσα, αν είναι καθάριο το κίτρινο χρυσάφι." Γι' αυτό, ένας φίλος είναι όπως το αλάτι στο αλατόνερο: αναντικατάστατος! Η ζωή θέλει τους συνοδοιπόρους της είτε στο χαμόγελο είτε στα χαστούκια της.
Και τότε ο αγαπημένος συνάνθρωπος γίνεται φίλος, για να σε ενθαρρύνει να συνεχίσεις να ζεις, ακόμα κι αν η ειλικρίνειά του σε κάνει να πονάς. Εξάλλου, οι πολλοί μαθαίνουν από τα λάθη τους, οι έξυπνοι από τα λάθη των άλλων. Πραγματικά όμως, προσπερνώντας τις όποιες φιλικές εντάσεις στη ζωή σου, συναισθάνεσαι ότι ανήκεις στην ομάδα των "φίλων" του Θεού, μια και "η αγαθή πράξη δεν χάνεται. Όποιος σπείρει χάρη, θερίζει φιλία και όποιος φυτεύει αγαθότητα, δρέπει αγάπη" (Μέγας Βασίλειος)
(Αφιερωμένο σε όλους τους διαδικτυακούς και μη φίλους μου, οι οποίοι με συντροφεύουν στα μονοπάτια της ζωής)
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!