Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Πώς νιώθει ένας έφηβος στο σχολείο (Μέρος 1ο)



Προς τιμήν  των τριών Ιεραρχών, των προστατών της εκπαίδευσης,  που μας καθοδηγούν με το φωτισμό τους, μερικές αναρτήσεις των επόμενων εβδομάδων θα αναφέρονται στο σχολείο. Εδώ οι ίδιοι οι μαθητές καταγράφουν τις απόψεις τους για την εκπαίδευση και το σχολικό περιβάλλον. Κάποιες τέτοιες στιγμές σκέφτομαι αυτό που είπε ο Γρηγόριος Θεολόγος για τον Μέγα Βασίλειο: "Σπουδὴ γὰρ εὐφυΐα συνέδραμεν, ἐξ ὧν ἐπιστῆμαι καὶ τέχναι τὸ κράτος χουσι(Επιτάφιος 23.2): Η επιμέλεια κι η εργατικότητα προστέθηκε στην ευφυία τους. Από αυτά τα δυο οι επιστήμες και οι τέχνες έχουν την πηγή." Διαβάζοντας τις μαθητικές σκέψεις αναρωτιέμαι: υπάρχει ενδιαφέρον για τη γνώση σήμερα;



Αχ το σχολείο!  Κάθε μέρα για 7 συνεχόμενες ώρες, για δώδεκα συνεχόμενα χρόνια περνούμε τις εποικοδομητικές ώρες μας στο χώρο της εκπαίδευσης, εκεί που βασιλεύει η πλήξη κι όχι η νέα περιπέτεια. Κάθε μέρα δεν προσφέρει μόνο νέες γνώσεις, αλλά είναι και βαρετά ολόιδια με τις προηγούμενες ή και τις επόμενες. Οι περισσότεροι μαθητές αναγκαστικά προσέρχονται στο σχολείο με μια τσάντα τόσο βαριά, σαν να έχει πέτρες μέσα. Η ευχάριστη ώρα είναι συνήθως το διάλειμμα.

Το σχολείο είναι μια συνήθεια. Καθημερινό πρόγραμμα, πρωινό ξύπνημα (το ξυπνητήρι δεν θα χαλάσει; ) και σχολική τάξη. Στο σχολείο άλλωστε παίρνεις τις βάσεις, ώστε έπειτα να πλουτίσεις τις γνώσεις σου. Ακόμα και γεωργός να γίνεις, τα μαθηματικά σου χρειάζονται. 
Κι εδώ που τα λέμε από το να κάθεσαι αραχτός στον υπολογιστή και στο σπίτι, χωρίς να κάνεις απολύτως τίποτα, κάτι είναι κι αυτό. Εκείνο πάντως που δεν αντέχω είναι κάποια παιδιά που υπάρχουν στην τάξη, κάνουν τόση φασαρία, σαν να νομίζουν ότι βρίσκονται σε παιδική χαρά. Πιστεύω ότι αυτό δεν οφείλεται σε έναν καλό ή κακό καθηγητή, αλλά στο γεγονός ότι πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι μαθητές τη δική μας συμπεριφορά. Άλλωστε, η διευθύντριά μας όλα αυτά τα λέει στην πρωινή προσευχή, αλλά ποιος την ακούει, όταν δεν έχει ξυπνήσει ακόμα;

Έχω ανάμεικτα συναισθήματα για το σχολείο. Πριν από οκτώ χρόνια, όταν πρωτοπήγα σχολείο, πίστευα πως ήταν ένα από τα πιο ανιαρά πράγματα της ζωής μου και ανυπομονούσα τόσο να χτυπήσει το κουδούνι, για να πάω στο σπίτι μου. Στην πορεία όμως άλλαξα γνώμη. 
Γνώρισα καινούρια παιδιά, δέθηκα με την ιδέα της μάθησης κι εκτίμησα την προσπάθεια των καθηγητών μου να μου πλατύνουν τους ορίζοντες, αλλά και να μου προσφέρουν χρήσιμα κι ωφέλιμα πράγματα. Κάποιες φορές μάλιστα, όταν συναντώ το ζεστό χαμόγελο των καθηγητών, νιώθω υπέροχα και δεν θέλω να τελειώσει η ώρα. Γι’ αυτό, όσο περίεργο κι αν φαίνεται, όσο χαρούμενος επιστρέφω από το σχολείο στο σπίτι, άλλο τόσο νιώθω μια μικρή λύπη φεύγοντας από το δεύτερο σπίτι μου.

Βασανιστήριο το πρωινό ξύπνημα! Τα παιδιά την πρώτη ώρα είναι συνήθως κουρασμένα και θέλουν ακόμα να κοιμηθούν.Και να ήταν η μόνη φρίκη!  Όλα όσα γίνονται στο σχολείο μου προκαλούν φόβο: από τη μια τα διαγωνίσματα και τα τεστ, από την άλλη η αγριότητα κάποιων συμμαθητών μου στα διαλείμματα.
Πάντως εγώ είμαι και λίγο τεμπελάκος! Ποιο πρόγραμμα διαβάσματος, ποιες υποσχέσεις; Αν εγώ δεν στρωθώ στο διάβασμα, δεν κάνω τίποτα. Η νευρικότητα και το άγχος κυριαρχούν, καθώς οι εξελίξεις στα συνεχόμενα διαγωνίσματα ποικίλλουν. Πεταλούδες γεμίζουν το στομάχι μας, καθώς περιμένουμε να ελεγχθεί το διάβασμά μας. Βέβαια στην καθημερινότητά μας συμπεριλαμβάνεται και η κούραση, η οποία δεν μας επιτρέπει να διαβάσουμε όσο επιθυμούμε. Έτσι, απογειώνεται η διάθεσή μας από έναν καλό βαθμό. Το είκοσι στα μαθηματικά με ανέβασε πραγματικά στους εφτά ουρανούς!
Σέβομαι κι εκτιμώ τους δασκάλους μου, αλλά κάποτε αντιμετωπίζω δυσκολία συγκέντρωσης στο μάθημα. Η εκπαίδευση είναι πολύτιμη για μένα, για αυτό δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, ώστε να προοδεύσω. Υπάρχουν όμως φορές που το μάθημα είναι βαρετό και τότε βάζουμε μπροστά τη σκανταλιά. Έτσι είναι η μοίρα μας! Όμως η ζωή δεν μας χαρίζεται, πρέπει να εργαστούμε, για να μας ανταποδώσει! 

Καλό κι ευλογημένο μήνα! 
Καλημέρα και ευλογημένη σας εβδομάδα!  




2 σχόλια:

Mysteri planet είπε...

Φυσικά το σχολείο είναι μια πυγή γνώσεις , αλλά η ανατροφή της οικογένειας παίζει σημαντικό ρόλο του χαρακτήρα στο σχολείο , & δεύτερον η συναναστροφή τον δασκάλων και τον καθηγητών που τώρα με το καθεστώς αθεΐας επιβάλλονται οι μαθητές που οι περισσότερη είναι χριστιανοί ορθόδοξοι στο καπρίτσιο του κάθε δασκάλου να επιφέρουν τον νόμο της νέας τάξης . Μια αληθινή ιστορία που συνέβηκε στη Φθιώτιδα στην πόλη Λαμία : Μία παιδαγωγός σε κρατικό νηπιαγωγείο απαγόρευε την προσευχή και τις θρησκευτικές εκδηλώσεις για τα Χριστούγεννα και ότι είχε σχέση με τις γιορτές , κάποιοι γονείς έκαναν παράπονα μα δεν εισακούονταν και δυστυχώς για πολύ καιρό δίδασκε τα παιδιά . Ώσπου η σχολική χρονιά πέρασε και πήγαν νέα παιδιά , και μία κόρη ενός ιερέα τα παράπονα δεν σταμάτησαν και έτσι ο ιερέας παρότρυνε το σύλλογο γονέων να διώξουμε τη νηπιαγωγό ,αφού έκλεισαν κατέλαβαν το σχολείο οι γονείς και έστειλαν ομοφώνως το παράπονό τους στο υπουργείο, τελικά η νηπιαγωγός μετατέθηκε στη Θράκη . Ίσος και τώρα Χρειάζονται τέτοιοι δυναμική πατέρες και μαθητές , και προπαντός [ Καθηγητές και Δάσκαλοι]

Ανθή μου έδωσα ένα έναυσμα για συζήτηση . Ο Θεός να σε Φωτίζει πάντοτε ! Mysteri planet

ΑΝΘΗ είπε...

Μυστήριε Πλανήτη,

Αυτά που ανήρτησα είναι οι σκέψεις των παιδιών! Συμφωνώ μαζί σου!

Χρειαζόμαστε όλοι Θεία φωτιση και καθοδήγηση, μήπως διευρύνουμε -έστω και λίγο- τους πνευματικούς ορίζοντες των παιδιών!

Καλό κι ευλογημένο βράδυ!

Related Posts with Thumbnails