Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Η εκπαίδευση ως διαβατήριο ζωής




Σήμερα η εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική, αφού όχι μόνο όλοι την επιθυμούν, αλλά και είναι απαραίτητη, αφού ο κάθε άνθρωπος τη χρειάζεται. Παρόλα αυτά σε πολλούς δεν παρέχονται ούτε τα βασικά εφόδια κι έτσι έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα στη ζωή τους. 
Έχοντας μια στοιχειώδη μόρφωση, ο άνθρωπος μπορεί να διευκολυνθεί, ώστε να πάρει σύνθετες ή πολύ δύσκολες αποφάσεις ζωής, καθώς έτσι έχει το πλεονέκτημα να εκτιμά, να επεξεργάζεται και να αξιολογεί τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω του ή όσα τον προβληματίζουν. 
Η βασική εκπαίδευση χαρακτηρίζεται έτσι διαβατήριο ζωής, γιατί όσα μας προσφέρει είναι ανεκτίμητα, εφόσον αποτελεί το πρώτο βήμα μόρφωσης του νέου ανθρώπου, ο οποίος διψάει για γνώσεις. 
Όσο μαθαίνουμε, τόσο εμφυτεύουμε χρήσιμες πληροφορίες, ώστε αργότερα εκείνες να μας βοηθήσουν να ανοίξουμε τα φτερά μας, αλλά και τους πνευματικούς μας ορίζοντες. Χωρίς αυτό το διαβατήριο, οι πόρτες του μέλλοντος μένουν κλειστές, καθώς δεν δίνεται στον άνθρωπο η δυνατότητα να ανακαλύψει τα μυστικά της ζωής.
Εάν στερούμαστε τη στοιχειώδη εκπαίδευση, δεν έχουμε βιογραφικό γνώσεων, αφού είναι ελλιπής η σταθερότητα στα γνωστικά μας εφόδια. Μέσα από τη σχολική εμπειρία εξάλλου αποκτούμε γνώσεις, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και προετοιμαζόμαστε, για να αντιμετωπίσουμε όποια κοινωνικά προβλήματα. Με τη βασική εκπαίδευση κερδίζουμε τουλάχιστον τα προς το ζην κι έτσι αποκτούμε σιγουριά για το μέλλον μας.
Μάλιστα στις μέρες μας οι κοινωνικές απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές και η βασική εκπαίδευση δεν αρκεί, για να εξασφαλίσουμε την άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου. Χωρίς τη βασική εκπαίδευση δεν γίνεται να επικοινωνήσουμε με τους γύρω μας, κάτι που αποτελεί αναπόσπαστο δικαίωμα του ανθρώπου. Εφόσον η γραφή και η ανάγνωση αποτελούν καθημερινότητα, όποιος δεν γνωρίζει αυτά, θεωρείται τυφλός. 
Άλλωστε, η ζωή του ανθρώπου θυμίζει μια πυραμίδα: στην αρχή βάζεις γερές βάσεις και ύστερα προσπαθείς να φτάσεις μέχρι την κορυφή. Αντίθετα, όλα θα καταρρεύσουν, αν τα θεμέλια δεν είναι γερά. Μόνο μια στέρεη πνευματική βάση στηρίζεται σε οικοδομικά γερά θεμέλια, ώστε να αναζητήσει πρότυπα και αξίες, αυξάνοντας έτσι την ποιότητα της ζωής.
                            (Μαθητικές σκέψεις) 


Καλή επιτυχία σε όλα τα νιάτα που δίνουν Εξετάσεις και κυρίως Πανελλαδικές! 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 


Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Καιροί χαλεποί



Στην εποχή μας εφαρμόζονται πέρα ως πέρα τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: "Τοῦτο δέ γίγνωσκε ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροί χαλεποί (Τιμοθ. Β', γ, 1)". Βέβαια δύσκολοι καιροί υπήρχαν πάντοτε στην ανθρωπότητα. Η ιστορία της είναι γεμάτη από καιρούς δύσκολους και κρίσιμους. 
Αλλά στην εποχή μας το κακό έχει παραγίνει. Η ανθρωπότης έχασε τον προσανατολισμό της, έχασε τον σκοπό και τον προορισμό της. Ο αιώνας μας είναι σημαδεμένος με δυο παγκοσμίους πολέμους που τσάκισαν την ανθρωπότητα. Οι εμφύλιοι σπαραγμοί, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που πέρασαν, άφησαν τη σφραγίδα τους πάνω στο σώμα της κοινωνίας. Συσσωρευμένα προβλήματα καθιστούν προβληματική τη συνεργασία των ανθρώπων μεταξύ τους. Δεν υπάρχει διέξοδος, δεν υπάρχει επαφή μεταξύ των Εθνών. 
Χαλεποί καιροί υπάρχουν μέσα στην κοινωνία, μια κοινωνία που αρνήθηκε τον Θεό και όλες τις πνευματικές αξίες. Μια κοινωνία που θεοποίησε τον εαυτόν της και έστησε ψεύτικα είδωλα και τα προσκυνεί. Μια κοινωνία που θέλησε να στηρίξει το οικοδόμημά της πάνω στην άμμο της αρνήσεως και του υλισμού, καθώς τώρα βλέπει να τρίζουν τα θεμέλιά της, αφού απλώνονται παντού ερείπια και ναυάγια. 
Μια κοινωνία αποτυχημένη που στηρίζεται σε δεκανίκια ψεύτικων επιτυχιών. Μια κοινωνία που ταξιδεύει στη Σελήνη και στο διάστημα ξοδεύοντας δισεκατομμύρια δολάρια, αφήνοντας όμως πίσω της άταφα κορμιά αθώων παιδιών που πεθαίνουν από την πείνα. Μια κοινωνία που καυχάται για τη δημοκρατία της, ενώ μέσα στα σπλάχνα της καλλιεργούνται οι έμποροι των ναρκωτικών και των όπλων, για να θανατώνονται οι νέοι και να αργοπεθαίνουν αθώα γυναικόπαιδα. Καμαρώστε άπιστοι και υλισταί την κοινωνία γεμάτη δάκρυα και πόνο. Αυτός ήταν ο στόχος σας, αυτός ήταν ο σκοπός σας. 
Χαλεποί καιροί στην οικογένεια. Πού είναι η ευλογημένη οικογένεια των πατεράδων μας; Μια οικογένεια που τη διέκρινε η ενότητα των μελών της, η αγάπη και ο σεβασμός, η κατανόηση και η υπακοή. Σήμερα η οικογένεια διεσπάσθη, ο άνεμος της αρνήσεως πέρασε και τη σάρωσε. Η οικογένεια κατήντησε ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού. Τα μέλη της ομιλούν συνεχώς για δικαιώματα, αλλά ποτέ για υποχρεώσεις. 
Έσβησε η αγάπη και ο σεβασμός των συζύγων, η ψυχρότης, οι διαπληκτισμοί παίρνουν και δίνουν. Οι νέοι μας ύψωσαν τη σημαία της ανταρσίας μέσα στην οικογένεια. Η οικογένεια από λιμάνι σωτηρίας έγινε πέλαγος ναυαγίων. Τα διαζύγια αυξάνουν συνεχώς στην εποχή μας, οι γάμοι διαλύονται, οι παράνομες συμβιώσεις παίρνουν και δίνουν καθημερινώς. Η πορνεία και η μοιχεία θεωρούνται νόμιμες. Η τεκνογονία θεωρείται πολυτέλεια στον καιρό μας. Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν τα σκυλιά και οι γάτες παρά τα παιδιά. Η οικογένεια έχασε τον σκοπό της, έχασε τον προσανατολισμό της. 
Χαλεποί καιροί στην εκπαίδευση. Ποιος από τους μεγαλυτέρους δεν έχει τις καλύτερες αναμνήσεις από το σχολείο που φοίτησε, από δασκάλους και καθηγητές, από συμμαθητές; Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα στα σχολεία επικρατεί ο τραμπουκισμός, η ασέβεια, ο κομματισμός, ο συνδικαλισμός, οι καταλήψεις, οι απεργίες καθηγητών και μαθητών. 
Και όλα αυτά διότι η άθεος εκπαίδευση αγωνίσθηκε χρόνια ολόκληρα να βγάλει τον Θεό από τα σχολεία. Άθεοι εκπαιδευτικοί έριξαν τον σπόρο της αθεΐας στις αγνές ψυχές των νέων και έσπειραν και τριβόλια στις καρδιές τους, μια και τώρα θερίζουμε τους καρπούς τους. Νέοι, βλαστάρια της κοινωνίας, αργοπεθαίνουν βάζοντας βόμβες στα κοινωνικά θεμέλια, για να εκδικηθούν μια κοινωνία που τους άδειασε ό, τι καλό τους έδωσε ο Θεός, ενώ παράλληλα οι ψυχές τους γέμισαν με λάσπη και βούρκο.
Αυτή είναι η εικόνα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζούμε. Μια κοινωνία ζούγκλας, που το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, αφού στο τέλος δεν θα μείνει κανένας. Αλλά παρ' όλα αυτά υπάρχει ελπίδα, υπάρχει διέξοδος, υπάρχει σωτηρία. Η μόνη διέξοδος είναι η επιστροφή μας και πάλι στις ρίζες μας. Επιστροφή στον Θεό, στην Εκκλησία Του. Τότε μεγαλούργησε το Έθνος μας, τότε έγραψε τις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας του, όταν συνέδεσε την πορεία του με την πίστη και τον Θεό. 
Είναι ανάγκη και πάλι η κοινωνία μας να μπολιαστεί με τα νάματα του Ευαγγελίου και της πίστεως, η οικογένεια να αποκτήσει την ιερότητα που της έδωσε ο Χριστός. Παράλληλα, πρέπει οι νέοι μας να βρουν τα ιδανικά τους στο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και των Αγίων Του, να ακολουθήσουν όχι είδωλα νεκρά του παρελθόντος, αλλά του ζώντος και αληθινού Θεού. Μόνο τότε η κοινωνία και ο κόσμος θα αλλάξουν, θα βρουν το δρόμο τους, τη σωστή πορεία τους και οι νέοι μας θα γίνουν οι πρόδρομοι για ένα καλύτερο αύριο. Ας το θελήσουμε, ας το δοκιμάσουμε πριν να είναι να πολύ αργά. Είναι καιρός να αγκαλιάσουμε τις δυο μεγάλες αξίες, τον Χριστό και την Ελλάδα. (Π.Π., "Απολύτρωσις", Ορθόδοξα μηνύματα, κείμενο σε διασκευή)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!




Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Αρχαία ρητά σοφίας




Οἰνόφλυξ τοῦ μεθύειν παύσαιτο, εἰ συνεχῶς θεωροίη τό ὑπ' αὐτοῦ πρασσόμενον: ο μεθυσμένος θα σταματούσε να μεθά, αν κατόρθωνε να έβλεπε πώς συμπεριφέρεται, όταν βρίσκεται κάτω από την επίδραση του κρασιού που ήπιε (δηλαδή πάνω στο μεθύσι του). [Πλούταρχος]
Η ισότητα μεταξύ ανίσων και η ανισότητα μεταξύ ίσων καταλήγει σε αδικία. (Αριστοτέλης)
Μήτε ἐν ταῖς εὐπραγίαις περιχαρεῖς μήτ' ἐν ταῖς συμφοραῖς περιλύπους εἶναι, μήτ' ἐν ταῖς ὀργαῖς ἐμπαθεῖς καί θηριώδεις: ούτε υπερβολικά να χαίρεσαι, όταν τα πράγματα πάνε καλά, ούτε υπερβολικά να λυπάσαι, όταν στη ζωή σου παρουσιάζονται συμφορές, ούτε όταν οργίζεσαι να γίνεσαι θηριώδης. (Πλούταρχος)
Φεῦγε τήν τρυφήν ὡς λύμην: να αποφεύγεις την τρυφηλή ζωή σαν να είναι μεταδοτική ασθένεια. (αρχαίο ρητό)
Ῥάθυμος ἄν ᾖς πλούσιος, πένης ἔσει: εάν είσαι πλούσιος και τεμπέλης, θα καταντήσεις σίγουρα φτωχός. (Μένανδρος)
Αἰσχρόν τό γ' αἰσχρόν, κἄν δοκῇ κἄνμή δοκῇ: το αισχρό είναι αισχρό, είτε αποκαλύπτεται και φαίνεται, είτε σκεπάζεται και δεν φαίνεται. (Αντισθένης)
Πυρός καί ὕδατος ὁ φίλος ἀναγκαιότερος: ο φίλος είναι πιο αναγκαίος από τη φωτιά και από το νερό (Αρχαία ελληνική παροιμία)
Εἰς ἀρχήν κατασταθείς μηδενί χρῷ πονηρῷ πρός τάς διοικήσεις· ὧν γάρ ἄν ἐκεῖνος ἁμάρτῃ, σοί τάς αἰτίας ἀναθήσουσι: εάν αναλάβεις κάποιο αξίωμα, ποτέ να μην χρησιμοποιήσεις στις διοικητικές υπηρεσίες ως συνεργάτη άνθρωπο πονηρό και διαβεβλημένο. Για όλες τις παραλείψεις και τα σφάλματα που εκείνος θα διαπράξει, εσένα θα κατηγορήσουν. (Ισοκράτης) 
Συμβούλευε μή τά ἥδιστα, αλλά τά βέλτιστα τοῖς πολίταις: να συμβουλεύεις τους πολίτες όχι τα πολύ ευχάριστα, αλλά τα πολύ ωφέλιμα. (Σόλων)
Ἀνάχαρσις ἐρωτηθείς διά τίνα αἰτίαν οἱ ἄνθρωποι λυποῦνται πάντοτε, ἔφη ὅτι οὐ μόνον αὐτούς τά ἴδια κακά λυπεῖ, ἀλλά καί τά ἀλλότρια ἀγαθά: Ο Ανάχαρσις, όταν ερωτήθηκε για ποιον λόγο οι άνθρωποι λυπούνται, απάντησε ότι στενοχωριούνται γιατί δεν τους γεμίζουν λύπη μόνο τα δικά τους κακά, αλλά και τα αγαθά των άλλων. (Ανάχαρσις)
Φθείρεται δή ἡ σωφροσύνη καί ἡ ἀνδρεία ὑπό τῆς ὑπερβολῆς καί τῆς ἐλλείψεως, ὑπό δέ τῆς μεσότητος σώζεται: η σωφροσύνη και η ανδρεία καταστρέφονται και εξαφανίζονται από την υπερβολή και την έλλειψη. Σώζονται όμως και διατηρούνται από την μεσότητα. (Αριστοτέλης)
Ἔλεγχε σαυτόν ὅστις εἶ, μή πρός χάριν ἄκου, ἀφαιροῦ δέ κολάκων παρρησίαν: να κάνεις έλεγχο του εαυτού σου, ποιος είσαι και τι κάνεις. Να μην ακούς μόνο ό, τι σε ευχαριστεί. Διώχνε μακριά από σένα την ελευθεροστομία των κολάκων. (Ζήνων)
Ἐν ὀργῇ μήτε τι λέγειν μήτε πράσσειν: την ώρα που είσαι οργισμένος ούτε να λες κάτι ούτε να κάνεις. (Πυθαγόρας) 
Θυμός μεγίστων αἴτιος κακῶν βροτοῖς: η παράφορη οργή της ψυχής γίνεται αφορμή μεγάλων συμφορών στους ανθρώπους. (Ευριπίδης)
Πλεονεξίη τά πάντα λέγειν, μηδέν δέ ἐθέλειν ἀκούειν: το να θέλει κάποιος συνεχώς να ομιλεί και να μη θέλει να ακούει, αυτό δείχνει άνθρωπο με εγωιστική πλεονεξία. (Δημόκριτος)
Τόν κόλακα ἔφη, τοῦτο διαφέρειν τοῦ κόρακος, ὅτι ὁ μέν ζῶντας, ὁ δέ νεκρούς ἐσθίει: για τον κόλακα είπε ο Δημοσθένης, ότι σε τούτο διαφέρει από τον κόρακα, ότι δηλαδή ο μεν ένας τρώει ζωντανούς, ο δε άλλος τρώει νεκρούς. (Δημοσθένης)
Ζῆν βουλόμενος μή πρᾶττε θανάτου γ' ἄξια: εφόσον θέλεις να ζήσεις, προσπάθησε να μην προβαίνεις σε πράξεις που θα έχουν ως συνέπεια τον θάνατο. (Μένανδρος)
Λάλει μέτρια καί μή λάλει ἅ μή σε δεῖ: να λες λόγια μετρημένα και να μην λες όσα δεν πρέπει να πεις. (Μένανδρος)
Τό περί αὐτοῦ πάντα λέγειν καί ἐπαγγέλεσθαι, καί τά ἀλλότρια αὐτοῦ φάσκειν, ἀλαζονείας (ἴδιον ἐστιν): το να ομιλεί κάποιος συνεχώς για τον εαυτό του και να δίνει διάφορες υποσχέσεις παρουσιάζοντας τα ξένα ως δικά του είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της αλαζονείας. (Αριστοτέλης)


Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!


Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Λίγη ανάσα ελπίδας



Ζούμε σε μια κοινωνία ατυχώς μετεξελισσόμενη σε τοπικό εξάρτημα του ισοπεδωτικού πολιτισμού της οικονομικής παγκοσμιοποιήσεως, με νέους αυτοκράτορες τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και υπηκόους όλον τον υπόλοιπο κόσμο. Όποιος αντιδρά σ’ αυτά καταπολεμείται και συκοφαντείται μέχρι να εξασθενήσει η αντίδρασή του.

Αυτός ο πολιτισμός και ο τρόπος σκέψης είναι καρπός του αντιχριστιανικού «χριστιανισμού» της Δύσεως (αλάθητος πάπας, αλάθητοι προτεστάντες, αλάθητοι άνθρωποι φιλόσοφοι, αλάθητοι πολιτικοί σχηματισμοί, παντογνώστες και παντοκυρίαρχοι άνθρωποι). Η αλλοτρίωση αυτή του ανθρώπου, ως προσώπου, συντελείται με τον χωρισμό του από την μοναδική υπαρκτική του δυνατότητα: το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού. 
Χωρίς ορθή πίστη και σχέση με τον ζώντα Θεό, με αλλοτριωμένη και εκκοσμικευμένη θεολογία και ανθρωπολογία, οικοδομήθηκε στη Δύση ένας πολιτισμός παλιμβαρβαρισμού, θα μου επιτραπεί να πω, χειρότερος από την εποχή των αρχαίων βαρβάρων, διότι σήμερα η βαρβαρότητα διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής, πραγματικής αλαζονικής ύβρεως κατά του Δημιουργού και Προνοητού, Σωτήρος και Κριτού μας Θεού. 
Αυτός ο δυτικός πολιτισμός με ποικίλες εμπορευματικές μεθόδους κατέκλυσε κατ’ αποκλειστικότητα και την Ελλάδα μας, διαφημίζεται παντού ως πανάκεια όλων των προβλημάτων, επιχειρεί να ισοπεδώσει τις απομένουσες αντιστάσεις και διαμορφώνει συνειδήσεις, με κυρίαρχο γνώρισμα την άκριτη κατανάλωση των εισαγομένων προϊόντων πνευματικής παρακμής της Δύσεως. 
Αγνωσία του ζώντος Θεού και νεοθρησκευτική ελευθεριότητα˙ μειονεκτική περιφρόνηση της πνευματικής μας παραδόσεως ως Ορθοδόξων και της πολιτιστικής υποδομής ως Νεοελλήνων – Ρωμηών, και αντικατάσταση με την νοοτροπία των «σήριαλς» για τους μεγάλους και των «Χάρυ Πότερς» για τους μικρούς˙ αλαζονεία του «παντογνώστη» σύγχρονου μορφωμένου ανθρώπου˙ άκρατη «φυσιοκρατική» ηδονοθηρία˙ αυταπάτη των ατομικών δικαιωμάτων χωρίς ηθικές αναστολές, άκριτος καταναλωτισμός κ.α. είναι μερικά. 
Έχει γίνει κοινώς αποδεκτό νομίζω, ότι απέναντι σ’ αυτήν την διαδικασία του άκρατου ατομισμού, της αλάθητης εγωλατρείας του θεοποιημένου συμφεροντολογισμού, χρειαζόμαστε αντισώματα πνευματικής υγείας. Πού θα τα αναζητήσουμε; 
Μα, τα έχουμε ήδη στην πνευματική μας κληρονομιά, τα βλέπουμε στα εικονοστάσια μας, τα ζούμε στη Θεία Λειτουργία και τα θαύματα των Αγίων της πίστης μας, τα διαισθανόμαστε στους απομένοντες ταπεινούς και φιλοχρίστους. Δεν είμαστε οι πρώτοι, που θα είχαμε και την ευθύνη να τα δημιουργήσουμε. 
Είμαστε όμως οι επιγενόμενοι, που οφείλουμε να τα βιώσουμε και να τα γνωστοποιήσουμε και στους άλλους, που ίσως τα αγνοούν, έχουν όμως την καλή διάθεση και πρόθεση να τα γνωρίσουν. Και έχουμε αμετάθετη  ζώσα πίστη, στον αποκαλυφθέντα Κύριό μας, ο Οποίος είναι τελικά ο μόνος Κύριος και εσχατολογικός Κριτής της ιστορίας. 
Διότι δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την μανιώδη και απάνθρωπη διαπάλη των παγκοσμίων οικονομικών συμφερόντων. Μπορούμε όμως να σταθούμε με κριτική υπευθυνότητα απέναντι στον ισοπεδωτικό υλισμό της Κοινωνίας. Όσοι διαθέτουν τέτοια αντισώματα πνευματικής υγείας και λεβεντιάς, κοινωνικής ευαισθησίας και προσωπικής υπευθυνότητας, ρωμαίικου ήθους πραγματικής ανθρωπιάς και αδελφοσύνης, ασφαλώς και οφείλουν να αντισταθούν. 
Καλούνται να διαμαρτυρηθούν, να προειδοποιήσουν, να καταγγείλουν, να διαφωτίσουν, να παρουσιάσουν τον πολύμορφο και ανεξάντλητο ψυχοτρόφο πλούτο της δικής μας ιερής και δοξασμένης Παραδόσεως, να συναγείρουν τις αποκοιμισμένες  συνειδήσεις… . Απ’ όποιο μετερίζι κοινωνικής θέσεως κι αν ευρίσκονται. Απ’ όποιο βήμα δημοσίου λόγου τους προσφέρεται διαθέσιμο. Απ’ όποια ευκαιρία διαμαρτυρίας και καταθέσεως μαρτυρίας παρεμβάλλεται στην καθημερινότητα της ζωής.Η ζύμη είναι πάντοτε λίγη, αλλά ζυμώνει όλο το φύραμα, μας λέγει ο λόγος του Θεού στην Καινή Διαθήκη. 
Όσο φύραμα ζυμωμένο υπάρχει -  κι αυτό το γνωρίζει Εκείνος – περιμένει τη ζύμη του ήθους και του ύφους μας, της προσωπικής παρουσίας και της παρρησίας μας, της ζωής και των λόγων μας. Έτσι για να σηκώσει λίγο κεφάλι αυτός ο τόπος και να πάρει λίγη ανάσα ελπίδας.(Μητροπολίτη Κηφησίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κυρίλλου, εφημερίδα Δημοκρατία, 15-2-2014) 

Καλό μήνα Μάιο!
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Related Posts with Thumbnails