Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Ρητά αρχαίας σοφίας


Η παιδεία για τους ευτυχισμένους αποτελεί στολίδι και για τους δυστυχισμένους καταφύγιο. (Δημόκριτος)
Η παιδεία είναι για τα παιδιά σωφροσύνη, για τους φτωχούς πλούτος και για τους πλούσιους στολίδι. (Διογένης) 

Το μυαλό δεν είναι ένα δοχείο για γέμισμα, αλλά μια φωτιά για άναμμα. (Πλούταρχος)
Οἰκονόμου ἀγαθοῦ ἐστιν εὖ οἰκεῖν τὸν ἑαυτοῦ οἶκον: γνώρισμα του καλού νοικοκύρη είναι η καλή διαχείριση του σπιτιού του (Ξενοφών)
Ὄλβιος ὅστις τῆς ἱστορίας ἔσχε μάθησιν: ευτυχισμένος είναι όποιος με επιμέλεια αφοσιώθηκε στη γνώση και μάθηση ιστορίας (Ευρυπίδης)
Βουλεύου μέν βραδέως, επιτέλει δέ ταχέως τά δόξαντα: να παίρνεις απόφαση μετά από πολλή σκέψη. Ό, τι όμως αποφασίσεις να το εκτελείς γρήγορα (Ισοκράτης)
Δεῖ καρτερεῖν ἐπί τοῖς παροῦσι καί θαρρεῖν περί τῶν μελλόντων: πρέπει να δείχνει κανείς καρτερία και υπομονή για τις δυσκολίες του παρόντος και να έχει θάρρος για όσα θα του συμβούν στο μέλλον (Ισοκράτης)
Ἄνδρες πόλις καί οὐ τείχη, οὐδέ νῆες ἀνδρῶν κεναί: οι άνδρες είναι η δύναμη στο κράτος και όχι τα φρούρια ή τα άδεια από άνδρες καράβια (Θουκυδίδης)
Ἄνδρες πόληος πύργος ἀρήιος: κάστρα ενός κράτους που δεν πέφτουν είναι οι άντρες, οι πολεμιστές του. (Αλκαίος)
Η συκοφαντία μοιάζει με φλόγα που μαυρίζει όσα δεν μπορεί να κάψει (Τάκιτος)
Φθόνος ἐστί λύπη τις ἐπί ευπραγίᾳ φαινομένη περί τούς ὁμοίους: φθόνος είναι η λύπη που νιώθει κάποιος όταν βλέπει να ευτυχούν οι ὀμοιοί του (Αριστοτέλης)
Ποία σώματος ἰσχύς οὐκ ἐξαμβλοῦται καί καταφθίνει δι' ἀμέλειαν καί τρυφήν καί καχεξίαν;: ποια σωματική δύναμη δεν χάνει την αξία της και δεν φθείρεται, αλλά και δεν εξασθενεί εξαιτίας της αμέλειας, της τρυφηλής και ακόλαστης ζωής, όπως και της κακής συντηρήσεως του σώματος; (Πλούταρχος)
Λάλει τά καίρια: να λες εκείνα που η περίσταση επιβάλλει (Βίας ο Πριηνεύς)
Ἄνευ ὁμονοίας οὔτε ἄν πόλις εὖ πολιτευθείη, οὔτ' οἶκος καλῶς οἰκηθείη: χωρίς ομόνοια των πολιτών δεν είναι δυνατόν να κυβερνηθεί καλά το κράτος. Και χωρίς ομόνοια των μελών της οικογένειας δεν είναι δυνατόν να νοικοκυρευτεί η οικογένεια (Ξενοφών)
Γυμνοί ἤλθομεν οἱ πάντες, γυμνοί καί ἀπελευσόμεθα: σ' αυτή τη ζωἠ ήλθαμε όλοι γυμνοί (χωρίς υλικά αγαθά) και γυμνοί θα φύγουμε. (Αίσωπος)
Ἐλεύθερον ἀδύνατον εἶναι τόν πάθεσι δουλεύοντα καί ὑπό παθῶν κρατούμενον: είναι αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του και κυριαρχείται από αυτά. (Πυθαγόρας)

Καλημέρα σας! 
Χρόνια πολλά στις εορτάζουσες! 
Εύχομαι, η αγία Αικατερίνη, που προστατεύει την παιδεία, να μεσολαβεί στον Χριστό, ώστε να μας χαρίζει πάντοτε γνώση και σοφία στις πράξεις μας!
Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

 

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Ο Ψίθυρος του Θεού και παραδείγματα ταπείνωσης


Ο Ψίθυρος του Θεού
Φανταστείτε μια φωνή να σας ψιθυρίζει στο αυτί.. Να σας καθοδηγεί...Να σας φέρνει στο σωστό μέρος...Να συναντάτε τους σωστούς ανθρώπους...Και να σας δίνει λύσεις και ιδέες...Επίσης φανταστείτε αυτή τη φωνή να σας αποκαλύπτει το ρόλο σας σ' αυτή τη ζωή. Τον λόγο για τον οποίο γεννηθήκατε. Τον τομέα όπου θα λάμψετε. 
Και θα βιώσετε το απόλυτο πάθος σας υπηρετώντας τους άλλους, το οποίο θα σας οδηγήσει στην απόλυτη αφθονία και ευημερία. Η διαίσθησή σας είναι ο ψίθυρος του Θεού στ' αυτιά σας. Προϋπόθεση καθαρή καρδιά και η Αγάπη σας για τον Θεό. Να κοιμάστε και να ξυπνάτε με αυτήν την αγάπη. Να ζείτε την κάθε στιγμή στη διάρκεια της ημέρας με αυτή την αγάπη...Να εισπνέετε την ενέργεια της αγάπης του Θεού κάθε μέρα. 
Και να νιώθετε το κάθε κύτταρό σας στο σώμα σας να δονείται με αυτή...Να την ακτινοβολείτε όπου και να πηγαίνετε στη διάρκεια της ημέρας. Προσευχήσου βαθιά.... ζήτησε και θα σου δοθεί... Δώσε το πρόβλημά σου στον Θεό και αφέσου με εμπιστοσύνη...Ρώτα...Ποιον ήρθα να υπηρετήσω; Ποιος είμαι; Τι θέλω; Θεέ μου, δείξε μου τι να κάνω...Τι συμβαίνει στη ζωή μου; Τι χρειάζεται να γνωρίζω για αυτή την κατάσταση; Ο Θεός μας μιλάει κάθε ώρα και κάθε στιγμή! Μα είμαστε πάρα πολύ απασχολημένοι, για να Τον ακούσουμε. Ας ρωτήσουμε...Ας αφουγκραστούμε...Και τότε θα λάβουμε... (Σκέψεις ιεράρχη
Εάν όλοι οι άνθρωποι μιμούνταν το παράδειγμα του καλού Σαμαρείτου, παράδεισος θα γινόταν η γη μας. Τι κερδίζει κανείς με την κακία, την αδικία και το ψέμα; Τίποτε απολύτως... Ενώ με τη αγάπη και την καλοσύνη κερδίζει και αυτούς τους εχθρούς...Αγάπη να έχουμε σαν τον καλό Σαμαρείτη (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ)
Πήγαινε προς το μυρμήγκι, οκνηρέ άνθρωπε, αφού παρατηρήσεις προσεκτικά τους τρόπους ζωής του να τους ζηλέψεις και να τους μιμηθείς και να γίνεις περισσότερο από αυτό μυαλωμένος και εργατικός.
Γιατί παρόλο που στο μυρμήγκι δεν υπάρχουν χωράφια να καλλιεργεί ούτε έχει κανέναν που να το αναγκάζει να εργασθεί ούτε έχει στο κεφάλι του αφεντικό το οποίο να το επιβλέπει, εντούτοις ετοιμάζει και συγκεντρώνει από το καλοκαίρι την τροφή του για όλο το χρόνο και κάνει πολλή προμήθεια και μεγάλη αποθήκευση για τον θερισμό (Παροιμίες, στ, 6-8)
Όταν ο άνθρωπος είναι ταπεινός, δεν χάνει τίποτε. Δηλαδή η ταπείνωση είναι όπως μια γλάστρα. Εφόσον τα φυτά είναι μέσα σ' αυτήν την καλή γλάστρα με το καλό χώμα, τα φυτά δεν θα πάθουν τίποτε. Εάν σπάσει η γλάστρα, αυτό θα έχει επιπτώσεις και στα φυτά. 
Τα φυτά είναι οι αρετές οι οποίες διατηρούνται μέσα στην ταπείνωση, μέσα στην γλάστρα. Αν έχει ταπείνωση, δεν πρόκειται να πάθει τίποτε η αρετή της αγάπης, η αρετή της υπομονής, η της προσευχής, της καλοσύνης, της χρηστότητος και όποια άλλη αρετή. 
Η ταπείνωση ασφαλίζει την αρετή, η ταπείνωση τρέφει την οποιαδήποτε αρετή, τη συντηρεί και την αυξάνει. Αν λείψει η ταπείνωση, όλα χάνονται. Είπαμε: έσπασε η γλάστρα. 
Ξεχύθηκε από δω κι από κει το χώμα. Θα ζήσουν ίσως μερικές μέρες τα φυτά, αλλά καθώς θα ξεγυμνωθούν οι ρίζες τους, όσο εύρωστα κι αν ήταν, όσο περιποιημένα κι αν ήταν, όσο ζωή κι αν είχαν, θα ξεραθούν. Κάτι ανάλογο λοιπόν συμβαίνει και στην ψυχή, αν λείπει η ταπείνωση. 
(π. Συμεών Κραγιόπουλου, Αββάς Βαρσανούφιος, τόμος 1ος)

Συνήθως εκείνο που περιμένουμε, όταν εκπληρώνουμε τις εντολές του Θεού, είναι το καταπληκτικό αποτέλεσμα, όπως διαβάζουμε κάτι τέτοια στους βίους των αγίων. Όταν για παράδειγμα κάποιος μας κτυπήσει στο ένα μάγουλο, γυρίζουμε και το άλλο, αν και δεν περιμένουμε, να μας χτυπήσει και σ' αυτό, αλλά περιμένουμε ν' ακούσουμε τον άλλον να λέει: "μπράβο ταπείνωση!" και μεις μεν παίρνουμε την αμοιβή μας, εκείνος δε την σωτηρία της ψυχής του. 
Όμως δεν γίνονται έτσι τα πράγματα. Πρέπει να πληρώσεις το τίμημα και πολύ συχνά χτυπιέσαι σκληρά. Αυτό που έχει σημασία είναι το να είσαι έτοιμος γι' αυτό. Όσο για τη μέρα που αρχίζει, αν αποδεχτείς ότι είναι ευλογημένη από τον Θεό, διαλεγμένη από το ίδιο Του το χέρι, τότε κάθε πρόσωπο που συναντάς είναι δώρο του Θεού, κάθε περίσταση που θα συναντήσεις είναι δώρο του Θεού, έστω και αν είναι πικρή ή γλυκιά, αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. 
Είναι δώρο του Θεού σε σένα και αν το πάρεις μ' αυτόν τον τρόπο, τότε μπορείς ν' αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε κατάσταση. Να την δεχτείς με την ετοιμότητα ότι μπορεί να σου συμβεί οτιδήποτε ευχάριστο ή δυσάρεστο 
(Μάθε να προσεύχεσαι)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
 

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Προσευχή, χαρά και πίστη με την ανάγνωση της Αγίας Γραφής

Τὸ κύριο ἔργο τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ προσευχή. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε γιὰ νὰ ὑμνεῖ τὸ Θεό. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἔργο ποὺ τοῦ ἁρμόζει. Αὐτὸ μόνο ἐξηγεῖ τὴν πνευματική του ὑπόσταση. Αὐτὸ μόνο δικαιώνει τὴν ἐξέχουσα θέση του μέσα στὴ δημιουργία. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε, γιὰ νὰ λατρεύει τὸ Θεὸ καὶ νὰ μετέχει στὴ θεία Του ἀγαθότητα καὶ μακαριότητα. Ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι, λαχταράει γιὰ τὸ Θεὸ καὶ τρέχει μὲ πόθο νὰ ἀνυψωθεῖ πρὸς Αὐτόν. 
Μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ὑμνωδία εὐφραίνεται. Τὸ πνεῦμα του ἀγάλλεται καὶ ἡ καρδιά τοῦ σκιρτάει. Ὅσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο ἡ ψυχή του ἀπογυμνώνεται ἀπὸ τὶς κοσμικὲς ἐπιθυμίες καὶ γεμίζει ἀπὸ τὰ οὐράνια ἀγαθά. Καὶ ὅσο ἀποχωρίζεται τὰ γήινα καὶ τὶς ἡδονὲς τοῦ βίου, τόσο περισσότερο ἀπολαμβάνει τὴν οὐράνια εὐφροσύνη. 
Ἡ δοκιμὴ καὶ ἡ πείρα μᾶς ἐπιβεβαιώνουν τὴν ἀλήθεια αὐτή.
Ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται στὶς προσευχὲς ἐκεῖνες ποὺ προσφέρονται μὲ τὸν πρέποντα τρόπο, δηλαδὴ μὲ συναίσθηση τῆς ἀτέλειας καὶ τῆς ἀναξιότητός μας. Γιὰ νὰ ὑπάρξει ὅμως τέτοια συναίσθηση, ἀπαιτεῖται τέλεια αὐταπάρνηση τοῦ κακοῦ μας ἑαυτοῦ καὶ ὑποταγὴ στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ἀπαιτεῖται ταπείνωση καὶ ἀδιάλειπτη πνευματικὴ ἐργασία.

Ἀναθέστε ὅλες τὶς φροντίδες σας στὸ Θεό. Ἐκεῖνος προνοεῖ γιὰ σᾶς. Μὴ γίνεστε ὀλιγόψυχοι καὶ μὴν ταράζεστε. Αὐτὸς ποὺ ἐξετάζει τὰ ἀπόκρυφα βάθη τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων, γνωρίζει καὶ τὶς δικές σας ἐπιθυμίες καὶ ἔχει τὴ δύναμη νὰ τὶς ἐκπληρώσει ὅπως Αὐτὸς γνωρίζει.
Ἐσεῖς νὰ ζητᾶτε ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ νὰ μὴ χάνετε τὸ θάρρος σάς. Μὴ νομίζετε ὅτι, ἐπειδὴ ὁ πόθος σας εἶναι ἅγιος, ἔχετε δικαίωμα νὰ παραπονιέστε, ὅταν οἱ προσευχές σας δὲν εἰσακούονται. Ὁ Θεὸς ἐκπληρώνει τοὺς πόθους σας μὲ τρόπο ποὺ ἐσεῖς δὲν γνωρίζετε. Νὰ εἰρηνεύετε λοιπὸν καὶ νὰ ἐπικαλεῖστε τὸ Θεό. 
Οἱ προσευχὲς καὶ οἱ δεήσεις ἀπὸ μόνες τους δὲν μᾶς ὁδηγοῦν στὴν τελειότητα. Στὴν τελείωση ὁδηγεῖ ὁ Κύριος, ποὺ ἔρχεται καὶ κατοικεῖ μέσα μας, ὅταν ἐμεῖς ἐκτελοῦμε τὶς ἐντολές Του. 
Καὶ μία ἀπὸ τὶς πρῶτες ἐντολὲς εἶναι νὰ γίνεται στὴ ζωή μας τὸ θέλημα ὄχι τὸ δικό μας, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ. Καὶ νὰ γίνεται μὲ τὴν ἀκρίβεια ποὺ γίνεται στὸν οὐρανὸ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους. Γιὰ νὰ μποροῦμε κι ἐμεῖς νὰ λέμε: «Κύριε, ὄχι ὅπως ἐγὼ θέλω, ἀλλ᾿ ὅπως Ἐσύ, «γεννηθήτω τὸ θέλημά Σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς»». Χωρὶς λοιπὸν τὸ Χριστὸ μέσα μας, οἱ προσευχὲς καὶ οἱ δεήσεις ὁδηγοῦν στὴν πλάνη.
                                                 (Σκέψεις Αγίου Νεκταρίου)
Απελπισμένοι ναυαγοί ήσαν και οι δύο, ο Ιάειρος δηλαδή και η αιμορροούσα γυναίκα. Και από τον καταποντισμό, από το ναυάγιο, τους έσωσε η πίστη. Αυτή τους ανέσυρε από τα λυσσαλέα κύματα του θανάτου. Αυτή τους οδήγησε στον μεγάλο Ιατρό, τον νεκρεγέρτη Χριστό. Αυτή έσυρε και τους δύο στο ασφαλές λιμάνι της σωτηρίας (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, Εκδόσεις Σωτήρ)

Ευχάριστο είναι το λιβάδι και ο κήπος, αλλά πολύ πιο ευχάριστη είναι η ανάγνωση των θείων Γραφών. Γιατί εκεί υπάρχουν άνθη που μαραίνονται, ενώ εδώ νοήματα που πάντοτε είναι ακμαία. Εκεί ζέφυρος που φυσάει, ενώ εδώ η αύρα του Αγίου Πνεύματος. 
Εκεί τα αγκάθια που περιτειχίζουν, ενώ εδώ η πρόνοια του Θεού που ασφαλίζει. Εκεί τζιτζίκια που τραγουδούν, ενώ εδώ οι προφήτες που κελαηδούν. Εκεί τέρψη από την εμφάνιση, ενώ εδώ ωφέλεια από την ανάγνωση. Ο κήπος βρίσκεται σε έναν τόπο, ενώ οι Γραφές σ' όλα τα μέρη της οικουμένης. Ο κήπος υποτάσσεται στις ανάγκες των καιρών, ενώ οι Γραφές και μέσα στον χειμώνα και μέσα στο καλοκαίρι έχουν πολλά φύλλα και είναι γεμάτες καρπούς. 
Ας προσέχουμε λοιπόν στην ανάγνωση των Γραφών, γιατί εάν προσέχεις στη Γραφή, σου ξεριζώνει τη λύπη, σου φυτεύει την ευχαρίστηση, αναιρεί την κακία, ριζώνει την αρετή, δεν αφήνει μέσα στην αναταραχή των πραγμάτων να παθαίνεις όπως οι ναυτικοί στην τρικυμία. Η θάλασσα μαίνεται, αλλά εσύ πλέεις με γαλήνη, γιατί έχεις κυβερνήτη την ανάγνωση των Γραφών, επειδή αυτό το σκοινί δεν το σπάζει η δοκιμασία των περιστάσεων. 
                  (Ιωάννη Χρυστοστόμου, Προς Ευτρόπιον Β΄)


Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Τι είναι ο παράδεισος;



Πώς θα περνάμε στον ουρανό, κοντά στον Θεό, στον Χριστό, συντροφιά με τους αγίους; Η Αγία Γραφή κάνει συχνά λόγο για τη βασιλεία των ουρανών. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει στην Αποκάλυψη: "μακάριοι οἱ εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι (ιθ, 9)"
Τον μακαρισμό αυτόν θα έπρεπε να τον δούμε σε σχέση με έναν προηγούμενο. Σ' αυτόν γράφτηκε "μακάριοι οἱ νεκροὶ οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ᾿ ἄρτι. ναί, λέγει τὸ Πνεῦμα, ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν· τὰ δὲ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ᾿ αὐτῶν (ιδ, 13)". Και οι δυο αυτοί μακαρισμοί αναφέρονται στην κατάσταση που θα επικρατεί στη Βασιλεία των Ουρανών. 
Στον ένα γίνεται λόγος για την ανάπαυση που θα αισθανθούν οι δίκαιοι, από τους κόπους, τις δοκιμασίες και τις θλίψεις. Και στον άλλο έχουμε ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός. Η Βασιλεία των Ουρανών που επιφυλάσσει ο Θεός στους εκλεκτούς, σ' αυτούς που ανταποκρίνονται στο προσκλητήριο της αγάπης Του, δεν είναι απλή ανάπαυση. Δεν είναι απουσία δεινών. Δεν είναι ουδέτερη κατάσταση. 
Η ανάπαυση των δικαίων θα είναι μετοχή και συμμετοχή στην απερίγραπτη χαρά του ουρανού. Συμμετοχή εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ ἀρνίου, στην επουράνιο Ιερουσαλήμ, ανάμεσα σε μυριάδες αγγέλους, που πανηγυρίζουν και σκορπίζουν τη χαρά, μαζί με όλους τους ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένους. Στα αγαθά "ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν (Α Κορινθίους, β, 9)". 
Εκεί η ψυχή βρίσκει το πλήρωμα της ευτυχίας της, την εκπλήρωση όλων των όμορφων πόθων της. Δεν ζει σε κατάσταση παθητικής ακινησίας. Δεν έχουμε βουδιστικό νιρβάνα, ούτε τα Ηλύσια πεδία της αρχαιότητας, ούτε τους υλιστικούς παραδείσους του Ισλάμ. "Οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν...ἰσάγγελοι γάρ εἰσι καὶ υἱοί εἰσι τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες (Λουκά κ, 35-36)".  
Οι άνθρωποι γίνονται ισάγγελοι, αναλαμβάνοντας το ίδιο έργο των αγγέλων κοντά στο θρόνο του Θεού. 
Υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να ζει κανείς αδιάκοπα μέσα σε ατμόσφαιρα απέραντης αγάπης; Αν αισθάνεται κανείς αγαλλίαση κοντά σε ανθρώπους πηγαίας και ειλικρινούς αγάπης, ποια μακαριότητα θα αισθανθεί κοντά στην αστείρευτη Πηγή της αγάπης, τον Θεό;
Όπως άλλωστε και οι άγιοι, που η μακαριότητά τους είναι να ατενίζουν πρόσωπον με πρόσωπον τη δόξα του Θεού και να δέχονται την αγάπη Του σαν αναγεννημένοι υἱοί της αναστάσεως. Άλλωστε, λίγο πριν από τη σταυρική θυσία ο Κύριος διαβεβαίωσε τους μαθητές Του ότι εφόσον μείνουν κοντά Του και οι δοκιμασίες δεν κλόνισαν την αφοσίωσή τους, υποσχέθηκε "ἵνα ἐσθίητε καὶ πίνητε ἐπὶ τῆς τραπέζης μου ἐν τῇ βασιλείᾳ μου (Λουκά, 22,30)". 
Υπογραμμίζεται έτσι η τιμή που επιφυλάσσεται στους εκλεκτούς. Προνομιακή η θέση τους κοντά Του: "Οἱ σύνδειπνοι τοῦ βασιλέως δοκοῦσι πάντων πρωτεύειν (Θεοφύλακτος)". Αυτοί που συντρώγουν με τον βασιλιά θεωρούνται οι πρώτοι από όλους. Πολλοί μπορούν να συναναστρέφονται και να επικοινωνούν με τους άρχοντες, αλλά μόνον οι περισσότεροι οικείοι συντρώγουν μαζί τους. 
Αυτές είναι κάποιες παραβολικές εικόνες, για να ψηλαφίσουμε κάπως τους ασύλληπτους πνευματικούς κόσμους. Γιατί το μόνο που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι η κατάκτηση της Βασιλείας των Ουρανών: "Ω παράδεισε, παράδεισε! Εμείς ημπορούμε να σε κερδίσουμε, μα εμείς δεν μπορούμε να σε καταλάβουμε! (Ηλίας Μηνιάτης)".
(Διασκευή από το βιβλίο του Γ. Μελέτη, Ερωτήματα στον Ιησού Χριστό, κεφάλαιο "Τι είναι ο παράδεισος;")
Καλημέρα σας! Καλό μήνα και ευλογημένη εβδομάδα!

 
Related Posts with Thumbnails