Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Ρητά Θεϊκής και ανθρώπινης σοφίας


Οι μήνες φεύγουν σαν νερό και οι χρόνοι σαν διαβάτες (Παροιμία).
Κάθε ώρα χαμένου χρόνου είναι μια πιθανότητα μελλοντικής δυστυχίας (Ναπολέων).
Ό, τι κι αν χάσουμε, μπορεί να το βρούμε. Τον χρόνο που χάσαμε δεν θα τον βρούμε ποτέ (Σκέψεις ιεράρχη). 
Ο χρόνος όχι μόνο μας παρηγορεί για τα ατυχήματά μας, επουλώνει τις πληγές μας, εξωραΐζει τα πράγματα, αλλά και πλουτίζει το πνεύμα και κάνει την πείρα μας να ωριμάζει (Σαίξπηρ).
Τοιοῦτον ἡ ἀρετή· καί φαινομένη μόνον, ἀρκεῖ λυπῆσαι τόν ἐν κακίᾳ ζῶντα. Τοιοῦτον ἡ κακία· οὐδέ ἐλεγχομένη πολλάκις, καί τήν παρουσία αὐτήν βαρύνεται τῶν ἐν ἐπιεικείᾳ προαιρουμένη: τέτοιου είδους είναι η αρετή, γιατί και μόνο η εμφάνισή της αρκεί, για να προκαλέσει λύπη ακόμα και σε όποιον διατείνεται με κακία. Αλλά τέτοιου είδους είναι και η κακία, αφού πολλές φορές, χωρίς να υπάρχει έλεγχος, επιλέγει με την παρουσία της να επιβαρύνει όσους είναι επιεικείς (Ιωάννης Χρυσόστομος).
Ἡ ἀγάπη τόν πλησίον ὡς ἑαυτόν ὁρᾷ καί τά ἴδια πᾶσι κοινά ἡγεῖται τἠν ἔνδειαν τοῦ πλησίον ἰδίαν τίθεται, τήν πικραμένην ψυχήν γλυκαίνει, τήν τεθλιμμένην θεραπεύει, τήν τεταπεινωμένην ἀναθάλλει: η αγάπη προς τον πλησίον σαν τον εαυτό μας βλέπει και νομίζει κοινά για όλους τα περιουσιακά μας στοιχεία, θέτει τη φτώχεια του πλησίον ως δική της, γλυκαίνει την πικραμένη ψυχή, θεραπεύει την γεμάτη θλίψεις (ψυχή)  και αναζωογονεί την ψυχή που έχει ταπεινωθεί (Ιωάννης Χρυσόστομος).
Ο άνθρωπος δίνει αξία στον τὀπο και όχι ο τόπος στον άνθρωπο (Σκέψεις ιεράρχη). 
Η μικρότερη καλή πράξη είναι πιο χρήσιμη από τη μεγλύτερη καλή πρόθεση (Σκέψεις ιεράρχη).
Μόνο τα ερπετά δεν πέφτουν ποτέ. Γιατί είναι διαρκώς πεσμένα. Ο άνθρωπος πέφτει και σηκώνεται. Γιατί είναι σταυραετός (Σκέψεις ιεράρχη).
Ο Χριστός δεν δίδαξε στους μαθητές Του πώς να κηρύττουν, αλλά πώς να προσεύχονται (Σκέψεις ιεράρχη).
Αν νικήσεις τους άλλους είσαι ισχυρός, αν νικήσεις τον εαυτό σου είσαι πανίσχυρος (Σκέψη ιεράρχη).
Οι τάφοι μας προκαλούν τον πόνο και τον φόβο, αλλά ο Σταυρός που βρίσκεται επάνω στους τάφους, ακτινοβολεί την ελπίδα και την προσδοκία της Αναστάσεως: "Ὁ Θεός ὁ ἐγείρας τόν Κύριον Ἰησοῦν καί ἡμᾶς διά Ἰησοῦ ἐγερεῖ, Β' Κορινθ. δ, 14 (Περιοδικό ο Σωτήρ).
Ελπίδα στην απελπισία! Συντροφιά στη μοναξιά! Αγάπη στο μίσος! Ζωή στη νέκρωση και τον θάνατο! (Περιοδικό Τα κρίνα)
Ο κόσμος λέει: Ο θάνατός σου η ζωή μου. Ο Χριστός λέει: Ο θάνατός μου η ζωή σου (Σκέψεις ιεράρχη). 
Μην πεις ποτέ σου είναι αργά κι αν χαμηλά έχεις πέσει κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει. Ποτέ, ποτέ δεν είναι αργά, πρέπει να το πιστέψεις και με την πίστη στην καρδιά Εκείνον να γυρέψεις. Είναι αργά ποτέ μην πεις ό, τι κι αν σου συμβαίνει. Φθάνει να του προσευχηθείς κι αμέσως σε ανασταίνει! (Αντώνης Σαμαράκης)
Οὐδέν εἰσηνέγκαμεν εἰς τόν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδέ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα:τίποτε δε φέραμε στον κόσμο, όταν γεννηθήκαμε. Και είναι φανερό ότι και τίποτα δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας, όταν φεύγουμε από τον κόσμο αυτό (Α' Τιμ. στ. 7)
Ρίζα πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία: η ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία (Α΄ Τιμ. στ, 10).
Οἱ βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμόν καί παγίδα καί ἐπιθυμιας πολλάς ἀνοήτους καί βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τούς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καί ἀπώλειαν: όσοι έχουν προσκόλληση στο χρήμα και θέλουν να γίνουν πλούσιοι, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα και σε πολλές επιθυμίες ανόητες και βλαβερές, οι οποίες βυθίζουν τους ανθρώπους στην καταστροφή και την απώλεια (Α Τιμ. στ. 9).
Κουρασμένοι στρατοκόποι, που σας είδαν τόσοι τόποι, που σας θόλωσαν το μάτι, καταιγίδα ανεμοζάλη. δίψα, θλίψη, φόβος μπόρα· πάρτε και το μονοπάτι το φτωχό, που θα σας βγάλει προς της Βηθλέεμ τη χώρα (Γ. Βερίτης).
Δεῦτε ὀπίσω μου. Όλοι πιστοί ακόλουθοί Του, όλοι αφοσιωμένοι μαθητες Του. Ας Τον ακολουθήσουμε τώρα, βαδίζοντας σύμφωνα με τις άγιες εντολές Του (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ). 
Ο βίος και το παράδειγμα των Αγίων Πάντων ας γίνει φάρος τηλαυγής να μας καθοδηγεί στο δρόμο του καθήκοντος. Ας αγαπάμε τον Κύριο Ιησού περισσότερο από κάθε άνθρωπο, έτοιμοι για την αγάπη Του σε θυσία και αυτής της ζωής μας (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ).
Εάν ο άνθρωπος γνωρίσει μέσα από την ασθένεια τον Ιησού ως Σωτήρα Του, θα ευχαριστεί τον Θεό, διότι διά μέσου της ασθένειας του σώματος απήλαυσε την υγεία της ψυχής. Ας μη μας διαφεύγει ότι η ασθένεια, μικρή ή μεγάλη, παροδική ή μόνιμη είναι επίσκεψη του Πανάγαθου Θεού (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ). 
Η Θεία λειτουργία είναι η καρδιά της εκκλησιαστικής ζωής. Και αυτό σημαίνει ότι το τι είναι η Εκκλησία φανερώνεται κυρίως και κατεξοχήν στο μυστήριο της Θείας ευχαριστίας που τελείται κατά τη Θεία Λειτουργία. Και τι είναι αυτό; Είναι πρώτον η συμφιλίωση και η ένωση του Θεού με τον άνθρωπο. Και δεύτερον η ειρήνη και η ένωση μεταξύ μας. Θαύμα θαυμάτων! Οι εχθροί γινόμαστε φίλοι, οι ξένοι αδελφοί. Και μέσα στις καρδιές μας επικρατεί μια ειρήνη και χαρά τόσο βαθιά και δυνατή, που τίποτε στον κόσμο δεν μπορεί να μας την αφαιρέσει. Και αυτή η κατάσταση είναι ήδη ο Παράδεισος επάνω στη γη! (Σκέψεις ιεράρχη)
Η μέριμνα και η φύλαξη της Δημιουργίας (μέρος της οποίας είναι το φυσικό περιβάλλον) αποτελεί ευθύνη όλων σε ατομικό και συνολικό επίπεδο. Βεβαίως οι πολιτικές ηγεσίες κάθε χώρας έχουν ιδιαίτερη ευθύνη, για να αξιολογήσουν τις καταστάσεις, να προτείνουν δράσεις, μέτρα και ρυθμίσεις, να πείσουν τις κοινωνίες για την ορθότητα αυτών και να τις εφαρμόσουν. Είναι όμως σημαντική και η ευθύνη κάθε ατόμου τόσο στην προσωπική του ζωή και στις οικογενειακές δσρατηριότητες, όσο και στο ρόλο του ως ενεργού πολίτη (Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος).
Ας εμπιστευόμαστε την στοργική αγάπη του ουρανίου Πατρός προς εμάς. Γνωρίζει Εκείνος τι πρέπει να μας δώσει και πότε να μας το δώσει. "Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ)" .
Το καλό που έκανες μην το θυμάσαι ποτέ. Το καλό που σου έκαναν μην το ξεχάσεις ποτέ (Σκέψεις ιεράρχη). 
Κανείς δεν είναι τόσο μόνος στον κόσμο. όσο εκείνος που αρνείται τον Θεό (Σκέψεις ιεράρχη).
Η Βασιλεία του θεού έχει πύλη χαμηλή. Για να μπεις πρέπει ή να είσαι παιδί ή να σκύψεις  (Σκέψεις ιεράρχη). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 
Η ηρεμία της ψυχής κερδίζεται με προσευχή!
 Ας είναι δημιουργικός και θεοφόρος ο μήνας Ιούλιος! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails