Ιχνηλατώντας στη μαθητική Ιλιάδα

Εργάζεσαι πυρετωδώς όλη τη χρονιά. Αγκομαχάς, αγωνίζεσαι, εξηγείς, δίνοντας τον εαυτό σου μέσα στην τάξη και έρχονται οι εξετάσεις.... Και έπειτα ξεχνάς ό, τι ξέρεις.... Κι αναρωτιέσαι πού πήγε όλη αυτή η προσπάθειά σου; Περίπατο; 

Ξεκινάμε από την Εισαγωγή της Ομηρικής Ιλιάδας, όπου χρειαζόταν οι μαθητές να αναφερθούν σε διαφορές ανάμεσα στα Ομηρικά έπη. Στις παρενθέσεις σχολιάζω τον "πόνο" μου:

1. Η Ιλιάδα έχει πιο νέα πράγματα από την Οδύσσεια, τη συνέχεια της Ιστορίας και ο αφηγητής είναι πιο περιληπτικός από την Οδύσσεια!!! (Ουδέν σχόλιον)

2. Η Ιλιάδα είναι ναυτικό διήγημα, αντίθετα από την Οδύσσεια (Με τραμ θα ταξίδευε ο Οδυσσέας!).

3. Η Ιλιάδα ταιριάζει καλύτερα να διηγείται στους νέους, ενώ η Οδύσσεια ταιριάζει σε γέρους.(Τι την διδάσκουμε στα σποράκια της Α Γυμνασίου τότε, αφού δεν είναι γερόντια!)

4. Στην Ιλιάδα μας διηγείται ένας πόλεμος (ποιος από όλους;), ενώ στην Οδύσσεια το τεράστιο ταξίδι ενός ανθρώπου!

5. Στην Οδύσσεια ο αφηγητής παρακμάζει (σύκο να υποθέσω!), ενώ στην Ιλιάδα βρίσκεται στην ακμή του (να και τα σπυράκια της εφηβείας!).

6. Ο πόλεμος στον Οδυσσέα είναι πολύ παραμυθιακός και φαντασμαγορικός (παρουσίαση σε high definition!!!!) 

Κι έπειτα ενσκήπτουμε στην Ιλιάδα, στη Ραψωδία Ζ, στο σημείο που ο Έκτορας κατανοεί και συμμερίζεται την αγωνία της γυναίκας του, Ανδρομάχης, όμως είναι αποφασισμένος να γυρίσει στο πεδίο της μάχης. Κι αυτό γιατί έχει ηθική ευθύνη και χρέος απέναντι στο λαό της Τροίας να πολεμάει γενναία στην πρώτη γραμμή, για να διατηρεί τη δόξα του πατέρα του και τη δική του. Βάζει την υπόληψη, τη δόξα, την τιμή, την υστεροφημία και τις ηρωικές αρχές πάνω από την οικογένειά του.

Προβλέποντας τον αφανισμό της Τροίας (η αγία Ίλιος), νοιάζεται από τώρα για τα μελλοντικά πάθη όλων των Τρώων και το θάνατο των μελών της οικογένειάς του (πατέρας, μητέρα, αδέλφια), αλλά πιο πολύ πονάει για την τραγική μοίρα της Ανδρομάχης. Καθώς θα είναι αιχμάλωτη, η γυναίκα του θα εξευτελίζεται και θα ταπεινώνεται, ενώ θα υφαίνει σε αργαλειούς του Άργους και αναγκαστικά ως δούλη θα μεταφέρει νερό από την Υπέρεια πηγή ή τη Μεσσηίδα. Έτσι, ο Έκτορας προτιμά να πεθάνει παρά να δει τη γυναίκα του να γίνεται σκλάβα.

Και τώρα συλλογή σκέψεων από μαθητικά γραπτά:

1. Ο Έκτορας έχει αγκαλιά τους γονείς του (Ο γλυκός μου!). 
2. Θα χαθεί ο ήλιος (Κάτω τα χέρια από τον Ήλιο), αλλά τον Έκτορα δεν τον πλήγωνε που πολλοί Αχαιοί θα κυλισθούν στο χώμα (Ο αναίσθητος!)

3. Αν ο Έκτορας πεθάνει στον πόλεμο, θα του βάζουν αγάλματα και θα τον τιμούν (Στην πλατεία του χωριού!).

4. Ο πατέρας του Έκτορα έχει πεθάνει (πότε καλέ;) και πολλοί από τους εχθρούς του θα πεθάνουν δούλοι.(Ελεύθεροι πολιορκημένοι!) Έτσι ο Έκτορας είναι καλύτερα να σκεπαστεί με τον τάφο (ζακετούλα είναι;) παρά να περάσει τα βασανιστήρια.

5. Η Ανδρομάχη πρέπει να φύγει από την Τροία, για να σωθεί αυτή και το παιδί τους. Θα δουλεύει πολύ εκεί που θα πάει, αλλά θα σκέφτεται και τον αγαπημένο της.  
Έτσι, ο Έκτορας της δίνει χρήσιμες συμβουλές, (οδηγίες προς ταλαίπωρους υποψήφιους δούλους), για να μείνει ήρεμη και να μην ξεσπάσει σε κλάματα, άμα εκείνος πεθάνει (Τι λες τώρα!!!!!) 

6. Ο Έκτορας άμα δεν φύγει από τη μάχη, θα φοβάται το πρόσωπο των ανδρών(Κακάσχημοι θα είναι!). Αναπολεί τη ζωή του και θυμάται τον πατέρα του στη μάχη (η ναυμαχία του αποτυχημένου μαθητή!).

7. Αν πιάσουν τον Έκτορα, δεν θα βρίσκει εύκολα δουλειά (πιο πριν φαντάζομαι θα έβρισκε!), θα κλαίει και θα υφαίνει ξένα υφάσματα (να και μοδιστρούλα ο Εκτοράκος!), ενώ θα χρειάζεται να κάνει πολλές δουλειές,  για να παίρνει λίγο νερό (τι σκληρή που είναι η ζωή!).

8. Όταν πεθάνει ο Έκτορας, κάποιος Αχαιός θα την πάρει (την Ανδρομάχη) στη δουλειά (Ναι, να μη μείνει άνεργη. Κρίση έχουμε!) 
9. Και το κορυφαίο: Ο Έκτορας θλίβεται, επειδή δεν πήγαν καλά οι δουλειές με τα υφάσματα στην Υπέρεια και Μεσσηίδα! (Το χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο ή όχι;) 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!